SENİ (demir'in orjinal eserine saygılarımla)

   

                                                                    SENİ

                                           Bir yaz yağmurundan halliceydi sanki
                                        

                                           O sağanakta ayaküstü görmek seni

          

                                           Kanlı fotoşoplu anlamsız afişler gibi

          

                                           Bekleyeceğim.
        

                                           Gerekirse kafamda Bim poşetiyle belki

What a comeback!

11 Aralık 2010. Bulut'un ilk postuyla blogumuz açıldı.

Daha sonra iş güç okul derken bi duraksadık.

Sonra gaza gelip tekrar blogu yaşatmaya karar verdik.

Büyük bi özveriyle cillop gibi postlar yükledik ama daha sonra noolduysa yine bi duraksadık

Fakat ne duraksama. Tüm heyecanımızı kaybetmiştik, bu blog bundan daha ötesine gidemez dedik ve komple bıraktık.

Fakat emek verdik, sevgi verdik, SEVDİK ULAN!

İnsan sevdiğini unutabilir mi? Biz de unutamadık ve geri döndük. 

Ve bu sefer çok pis döndük. Bir daha geri dönmemek üzere geri döndük.

Yayında mıyız?

Sanırım geri döndük. Ülkenin içinde bulunduğu durumu düşünürsek  "ülkenin ebesi zkilirken şunlara da bakın hele?" dediğinizi duyar gibiyim bazı arkadaşların. Haklılar. ( hem bunu söyleyip hem de candy crush isteği atanlar siz bu grupta değilsiniz üzgünüm.) Lakin ülke sirkten farksız şu son günlerde. Bir İngiliz Dili Edebiyatı öğrencisi olarak, Milton  ile coşup, Shakespeare'le tek vücut olduğum öğrenim hayatımı "tape" yi "tape" diye okuyarak sonlandırıyorum arkadaşlar. Hani ben bu kıvamdayım kaldı ki ülkenin geri kalanı ne durumda sırf bu olay kaynaklı tahmin edebiliyorum. Hepinize merhaba ve güzel yarınlara.   oyunuzu bana verin.
                      ("TEYP" DİYE OKUNUR O LAN)
                               (TEYP!)